اثر رژیم آبیاری و نیتروژن بر فنولوژی، عملکرد دانه و اسانس روغنی بابونه

    به منظور دستیابی به رژیم آبیاری و کودی مناسب در بابونه با تکیه بر برخی صفات مرتبط با عملکرد، آزمایشی در تبریز در سال زراعی 1386 به­صورت اسپلیت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه فاکتور دور آبیاری (I) شامل 6، 12 و 18 روز یک‎بار به عنوان عامل اصلی و ترکیب فاکتوریل کود نیتروژنه (N) شامل 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار و تقسیط کود (T) شامل کاشت (100%) (T1)، کاشت(50%) و ساقه­روی(50%) (T2) و کاشت(25%)، ساقه­روی(50%) و آستانه­گل‎دهی(25%)(T3) به عنوان عامل فرعی اجرا شد. نتایج تحقیق نشان داد که افزایش فواصل آبیاری از 6 به 18 روز، زمان گل‎دهی را در سطوح اول، دوم و سوم کود به­ترتیب 2/8، 12 و 5/13 روز به جلو انداخت. بیشترین زمان تا رسیدگی­دانه در تیمار دور آبیاری شش روز یک‎بار با 150 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن و کمترین آن در دور آبیاری 18 روز یک‎بار با 50 کیلوگرم کود بود. افزایش میزان کود نیتروژنه مصرفی از50 به 100 کیلوگرم در هکتار، عملکرد گل را 5/7% فزونی بخشید. درصد اسانس گل از 48/0% در تیمار دور آبیاری 18 روز یک‎بار با 150 کیلوگرم کود تا 98/0% در تیمار دور آبیاری 12 روز یک‎بار با 100 کیلوگرم کود تغییر یافت. تقسیط کود روی عملکرد اسانس تأثیر گذاشت و بیشترین عملکرد (82/2 لیتر در هکتار) در تیمار تقسیط کود به‎صورت کاشت (50%) و ساقه روی (50%) حاصل شد. با افزایش فواصل آبیاری از 12 به 18 روز عملکرد اسانس و عملکرد دانه به ترتیب 49% و 37% کاهش یافت. کاربرد کود به‎صورت T3 در مقایسه با T2 و T1 موجب افزایش عملکرد دانه به ترتیب برابر  7/9  کیلوگرم در هکتار و  8/17 کیلوگرم در هکتار شد.